Zó leven de Fransen – en jij na één week ook een beetje
Je hoeft niet lang in Frankrijk te zijn om het te merken: er heerst een ander ritme. Geen haast, wel flair. Geen overbodige praat, maar wel aandacht voor details. Of je nu door de Haute-Saône rijdt, een markt inloopt of aanschuift op een schaduwterras: je belandt in een soort slow motion-versie van het goede leven. En het mooie? Het is allemaal verrassend eenvoudig – en heerlijk aanstekelijk.
🥖 Leven begint bij de boulangerie
Een Franse dag begint niet met haast, maar met een omweg. Naar de bakker. Met een papieren zak in je hand, gevuld met nog warme baguettes, loop je terug naar je gîte of campingplek. Iedereen groet, de hond rent los, de koffie staat al op.
En ja, je zult jezelf betrappen: na dag drie begin je ‘m ook te breken zoals zij – met één hand, boven de gootsteen.
🧺 Brocante = levenskunst in rommelvorm
Elke zondag lijkt een dorp ergens in Frankrijk z’n zolder leeg te trekken. Tafels vol bestek, oude emaille pannen, vergeelde boeken, vergeelde foto’s. Kinderen verkopen speelgoed, vaders staan bier te drinken bij de muziektent, moeders rommelen in servies.
En jij? Jij loopt daar tussen, twijfelt over een houten krukje en denkt ineens: dit past precies bij het vakantiegevoel dat je straks thuis wilt vasthouden.
🧀 Eten is geen activiteit, het is een houding
Picknicken onder een boom. Lunchen met een karaf wijn op tafel. De tijd nemen. Geen haast, geen “snel even iets eten”. Alles komt op tafel, niemand pakt z’n telefoon. Je praat, kijkt, proeft – en het hoeft allemaal niet ingewikkeld te zijn. Een stukje comté, wat druiven, stokbrood, klaar.
🚶 Wandelen alsof het nergens heen hoeft
Fransen wandelen zonder doel. Geen app, geen prestatie. Gewoon kuieren. Naar de moestuin. Naar de rivier. Even kijken hoe het maisveld erbij ligt. En jij leert: een wandeling hoeft geen afstand, maar een pauze te zijn. Van alles.
🧼 Wassen met geur, koken met liefde
Zelfs de waslijn ziet er hier romantischer uit. Katoenen theedoeken wapperen in de wind, ergens zingt een haan, en iemand maakt jam van abrikozen in een oude pan. Alles ruikt naar lavendelzeep of houtvuur. Je begint vanzelf zachter te praten.
🎻 Leven met de seizoenen
Brocantes in mei. Kersen in juni. BBQ in juli. Elke maand heeft z’n ritme, z’n kleur, z’n geur. En je merkt: niemand forceert iets. Geen kerstspullen in augustus of aardbeien in november. Wat er is, is genoeg.
“Le bonheur, c’est simple comme une table, du pain et du soleil.”
Geluk is simpel: een tafel, wat brood en zon.
Dus als je thuiskomt met een houten kistje vol oud bestek, een lavendelzeepje en een halve comté – weet dan: dat is geen rommel. Dat is Franse lifestyle in beeld. En een beetje daarvan hou je gewoon vast.